Bij de vijfde poging nam haar zus eindelijk op, maar haar toon was koud en vijandig. “Mary, waag het niet om die DNA-test te doen! Je moet het verleden laten waar het hoort,” snauwde ze voordat ze weer ophing, Mary verbijsterd en geschokt achterlatend.
Mary zat in stilte en probeerde de plotselinge vijandigheid van haar zus te verwerken. Waarom was ze zo onvermurwbaar over de DNA-test? Wat verborg ze? Uitgeput en verward besloot Mary er een nachtje over te slapen, in de hoop dat alles morgenochtend duidelijker zou lijken.