Ondanks de bedenkingen van de eigenaar van het sleepbedrijf over het knoeien met overheidseigendommen, bleef Daves vastberadenheid onwrikbaar. Hij was niet langer bezig met de mogelijke risico’s, want zijn enige doel was nu om toegang te krijgen tot de riolering.
Dave worstelde al uren met de situatie en probeerde een manier te vinden om langs de onbeweeglijke Duitse herder te komen. Hij had geprobeerd hem te roepen, met voedsel te lokken en zelfs fysiek te bewegen, maar het mocht niet baten. De hond bleef op zijn plaats, stil en waakzaam. Dave’s frustratie begon op te borrelen toen hij zich realiseerde dat hij bijna geen opties meer had. Hij kon het zich niet veroorloven om hier nog meer tijd of middelen aan te verspillen, zeker niet met de extra druk van mogelijke juridische gevolgen. En toch kon hij de situatie ook niet onopgelost laten. Terwijl hij naar de hond staarde, stroomden zijn gedachten over van ideeën, wanhopig op zoek naar een oplossing waarbij hij het dier geen kwaad zou doen en geen wetten zou overtreden.