Terwijl Dave in de verhoorkamer zat, onthulden de agenten dat ze zijn interacties met de Duitse herder en de regenpijp via straatcamera’s in de gaten hadden gehouden. Hij voelde een rilling over zijn rug lopen toen hij zich realiseerde dat hij zonder zijn medeweten in de gaten werd gehouden. De agenten zwegen over wat ze in het riool hadden ontdekt, waardoor Dave zich afvroeg welk vernietigend bewijs ze tegen hem hadden. Hij voelde zijn hart bonzen in zijn borst terwijl hij worstelde om de ernst van de situatie te verwerken.
Dave voldeed aan het verzoek van de agenten en begon in detail over zijn dag te vertellen. Hij hoopte dat hij zo wat licht kon werpen op de mysterieuze situatie en zijn naam kon zuiveren. Terwijl hij sprak, luisterden de agenten aandachtig, maakten aantekeningen en stelden indringende vragen. Dave deed zijn best om zich elk detail te herinneren, in de hoop dat het de autoriteiten zou helpen om uit te zoeken wat er was gebeurd. Terwijl hij sprak, twijfelde hij aan zijn eigen oordeel en vroeg zich af of hij iets belangrijks had gemist.