Op een ochtend viel het zonlicht door de kieren van de gordijnen en verlichtte de kamer zachtjes. George sliep nog, maar een zacht geluid van Zoë’s telefoon maakte hem wakker. Opgewekt uit zijn sluimering opende hij zijn ogen en wierp een blik op het zacht verlichte scherm van haar telefoon.
Er was een nieuw bericht verschenen. George wist dat hij Zoë’s privacy moest respecteren – het was een onuitgesproken regel. Maar iets krachtigs, een mix van nieuwsgierigheid en een griezelig gevoel van onbehagen, greep hem. Hij voelde zich gedwongen het te lezen. Misschien was het zijn onderbuikgevoel?