Bernie bewoog niet, zijn lichaam gespannen en onwrikbaar. Jacob wilde hem grijpen, vluchten, maar zijn benen voelden als lood. De beer deed een stap naar voren, zijn enorme omvang deed de grond trillen. Paniek schoot door Jacob heen toen hij instinctief aan Bernie’s riem trok en zichzelf tussen de hond en het beest plaatste.
Hij stond daar met een bonzend hart en hield Bernie’s riem stevig vast. Hij wist dat wegrennen zinloos zou zijn – beren waren snel, sneller dan hij ooit zou kunnen hopen. Hij zette zich schrap, klaar voor het ergste, het oerinstinct om Bernie te beschermen overweldigde zijn angst.