Het vage bloemenpatroon was nauwelijks zichtbaar en hij tikte langs de randen, luisterend naar holle geluiden die een verborgen compartiment konden suggereren. De muur leek stevig en de vloer eronder was niet anders.
Op dat moment verschoof Henry’s blik naar een deur die naar de kelder leidde. Een besef drong tot hem door: misschien probeerde de hond hem iets te vertellen over die kelder. Hij slikte en zette zich schrap toen hij de deur naderde.