Plotseling schokte een luid krakend geluid van de vloer boven Henry overeind, waardoor hij een rilling over zijn rug kreeg. Het geluid, onverwacht en angstaanjagend in de stilte van de nacht, was onmiskenbaar – het betekende dat er iemand in het huis rondliep.
Henry’s adem versnelde toen hij zich realiseerde dat hij niet alleen was. In toenemende paniek baande hij zich voorzichtig een weg de trap op, waarbij elke stap aanvoelde als een eeuwigheid. De houten trap kreunde onder zijn gewicht en maakte de sfeer nog onrustiger.