Op een avond besloot hij een bezoek te brengen aan het huis van de oude man, in de hoop antwoorden te krijgen. Toen hij de voordeur naderde, voelde Henry een mengeling van angst en vastberadenheid. Hij klopte aan en meneer Carlton, die er even nors en onwelkom uitzag als altijd, deed de deur open met een frons.
“Wat is er, Henry?” Carlton’s toon was kortaf, duidelijk geïrriteerd door het onverwachte bezoek. Henry glimlachte beleefd maar nerveus. “Oh, ik dacht ik ga even bij je kijken. Om te zien of alles in orde is.”