Eén groep durfde het bijzonder goed en besloot op een kille oktoberavond bij hem aan te kloppen. Hun gelach en bravoure verdwenen snel toen de deur krakend openging. Ze werden begroet met een scherpe uitbrander en het strenge gezicht van meneer Carlton verscheen als een geest in het schemerige licht van de gang.
Anderen speculeerden dat hij gewoon een bittere oude man was die al zijn vrienden en familie had overleefd en dat zijn isolement een zelfopgelegde straf was voor een onbekende overtreding.