Toen de vuurtoren weer in zicht kwam, blies Jonathan zijn adem uit waarvan hij zich niet realiseerde dat hij hem vasthield. Maar toen hij lager cirkelde, ging de camera van de drone over een object dat half verscholen lag tussen de bomen. Jonathan bevroor. Er was iets vreemds aan dat hem aan het denken zette. Een ongemakkelijk gevoel nestelde zich in zijn maag.
Toen hij inzoomde, had de camera moeite om scherp te stellen door de regen en de schaduwen. Met zijn ogen dicht ving Jonathan een korte, raadselachtige glimp van het object op. In die fractie van een seconde sloeg zijn hart op onverklaarbare wijze een slag over. Het beeld bleef in zijn hoofd hangen, hoewel de details onduidelijk bleven. Had hij echt gezien wat hij dacht?