Jason zakte weg in zijn stoel in het overvolle vliegtuig, sloot zijn ogen en wenste dat de lange vlucht zo snel mogelijk voorbij was. Net toen hij in een hoopvolle ontsnapping weggleed, schudde een doordringende stem hem wakker.
“Hé! Blijf met je handen van mijn tas af!” riep de blonde vrouw achter hem, haar toon scherp en geïrriteerd. “Het is een dure designertas,” gilde de vrouw achter hem naar een medepassagier. Hij keek geërgerd om naar het tafereel.
Jason zuchtte, zo had hij zich zijn vlucht niet voorgesteld. Terwijl hij zich in de kleine ruimte propte, haalde hij diep adem en zette hij zich schrap voor de komende acht uur. Hij realiseerde zich dat dit een erg lange en oncomfortabele vlucht zou worden….