Toen Jason zijn toegewezen stoel naderde, voelde hij de vermoeidheid van de afgelopen dagen zwaar op hem drukken. Hij had gehoopt op een moment van rust, maar in plaats daarvan trof hij chaos aan. Hij liet zich met een zucht op zijn stoel vallen en wreef over zijn slapen.
Het enige wat hij wilde was zijn ogen sluiten en een paar uur ontsnappen, om de uitputting van de reis weg te laten smelten. Maar de krappe ruimte en het gezoem van gesprekken om hem heen maakten het moeilijk om te ontspannen. Hij nestelde zich en probeerde een comfortabele houding te vinden.