Zijn woorden waren geruststellend, logisch zelfs. Veronica wilde hem geloven. Misschien was ze gewoon aan het overdenken, problemen aan het zoeken waar er geen waren. Esther was nu tenslotte van hen. En moest zij niet alles zijn waar ze van gedroomd hadden?
Voor een tijdje nam de twijfel af en kreeg het leven weer een vrolijk ritme. Maar al snel doken er subtiele eigenaardigheden op. Esthers griezelige vermogen om gesprekken met volwassenen met een verontrustende precisie te volgen, baarde Veronica zorgen.