James scande het bericht en zag het uitgemergelde gezicht van het kind, haar droevige ogen omlijst door een warrige bos haar. Veronica’s stem trilde, beladen met emotie. “Dit kan onze kans zijn. Mijn kans.” Ze pauzeerde, haar blik strak. “Wat als ze voor ons bestemd is?”
James bestudeerde haar betraande uitdrukking en wist hoe diep haar verlangen naar een dochter was geworteld. Na een pauze gaf hij haar een geruststellend kneepje in haar hand. “Als dit is wat je wilt, Veronica,” zei hij zacht, “dan zorgen we dat het gebeurt.”