De agenten wisselden een blik, hun uitdrukkingen verzachtten toen ze Kiara’s radeloze toestand in zich opnamen. Een van hen sprak, zijn stem rustiger deze keer. “We geloven dat je het niet wist, maar het feit blijft dat deze ring deel uitmaakt van een lopend onderzoek. Als je je naam wilt zuiveren en wilt bewijzen dat je niet bij de diefstal betrokken was, zul je ons moeten helpen.”
Kiara’s hoofd tolde. “Helpen?” vroeg ze, haar stem trilde. “Hoe moet ik jullie helpen? Ik praat niet eens meer met Ethan!” Ze keek tussen de agenten door, haar borstkas strak van angst en wanhoop. “Ik heb niets gestolen. Alsjeblieft, jullie moeten me geloven.”