Kiara liep naar de toonbank en begroette meneer Hermann, de oudere juwelier van de winkel, die bekend stond om zijn deskundigheid en discretie. Ze haalde de ring uit het doosje en legde hem voorzichtig op de glazen toonbank. “Ik wil deze graag verkopen,” zei ze met vaste stem. De ring viel op in het licht, het smaragden middenstuk glinsterde met een schittering die haar even betoverde.
Meneer Hermann pakte de ring op en zette zijn bril op terwijl hij hem onder een loep van een juwelier bekeek. Zijn bewegingen waren weloverwogen, zijn focus absoluut. Kiara keek aandachtig naar hem, haar borstkas verkrampte van verwachting. Na alles wat Ethan haar had aangedaan, vond ze dat ze iets terug verdiende – iets dat haar kon helpen om opnieuw te beginnen.