De steek van zijn wreedheid hield daar niet op. Peter leunde achterover met een zelfvoldane glimlach om zijn lippen. “Als je iets wilt, neem dan de diamanten ketting die mijn moeder je op de bruiloft gaf. Dat moet genoeg waard zijn.” Het noemen van de ketting stuurde een nieuwe golf van woede door Cindy heen.
Die ketting, met zijn opzichtige design en zware diamanten, was een symbool van de minachting van haar schoonmoeder. Cindy had altijd vermoed dat het een opzettelijke belediging was, een manier om haar eraan te herinneren dat ze er niet bij hoorde. En nu gebruikte Peter het als afscheidscadeau, alsof hij haar een plezier deed.