Cindy’s borstkas zwol terwijl ze naar de verbrijzelde resten van de doos op de vloer staarde. De opzichtige aanwezigheid ervan was te veel geweest om te verdragen, een flagrante herinnering aan Peters gebrek aan respect. Maar toen ze zich omdraaide, trok een scherp metaalachtig geluid haar aandacht terug naar het wrak.
Fronsend hurkte ze neer en zeefde door de stukken van de doos. Daar, naast de brokstukken, lag een kleine pendrive. Cindy bevroor en haar hartslag versnelde. Waarom was dit verborgen in het doosje van de halsketting? Haar handen trilden lichtjes toen ze het oppakte en in haar vingers omdraaide.