Peter hield haar nauwlettend in de gaten, zijn nieuwsgierigheid was even gewekt. Maar toen Cindy niet aarzelde, deed hij de herziening af als onbelangrijk. Hij wisselde een zelfvoldane blik uit met zijn advocaat, de voldoening van zijn vermeende overwinning keerde in volle hevigheid terug. Cindy gaf ondertussen geen teken van haar sudderende tevredenheid.
Toen het laatste papier was ondertekend, verklaarde de rechter de scheiding definitief. Peter stond grijnzend op en schudde de hand van zijn advocaat. “Schoon en gemakkelijk,” mompelde hij onder zijn adem, luid genoeg voor Cindy om het te kunnen horen. Ze draaide zich naar de deur, haar gezicht sereen, maar haar geest scherp.