Toen ontmoetten haar ogen die van Peter aan de andere kant van de kamer. Zijn drankje bevroor halverwege zijn lippen terwijl zijn kaak verslapte. Even staarde hij voor zich uit, niet in staat om te verwerken wat hij zag. Cindy, het “burgermeisje” dat hij had afgedankt, was van de ene op de andere dag veranderd in een beeld van macht en verfijning.
Peters gedachten raasden door elkaar. De jurk, de auto, het sloeg allemaal nergens op. Hoe kon ze zich zulke luxe veroorloven? Gefluister verspreidde zich als een lopend vuurtje, gevoed door dezelfde vraag vanuit elke hoek van de kamer. Peters gezicht werd een tint donkerder, zijn zelfverzekerde houding vervaagde toen hij Cindy door de menigte zag bewegen.