Peter hield ervan om zijn familie te ontvangen in hun uitgestrekte landhuis. De avonden waren gevuld met gelach – het gelach van zijn familie – terwijl Cindy onzichtbaar aan de rand van de gesprekken zat. Maar als Cindy vroeg om haar ouders uit te nodigen voor het diner, had Peter altijd een excuus. “Niet dit weekend,” of erger nog, “Ze zouden zich hier niet op hun gemak voelen.”
De afwijzing stak. Cindy’s ouders, bescheiden en aardig, leken in niets op Peter’s elitaire familie. Toch kon Peter ze niet eens een avond missen. Cindy begon zich af te vragen: hield Peter van haar, of alleen van het idee van haar? Zijn daden spraken meer dan welke belofte dan ook.