Haar gedachten werden echter onderbroken door een luide schreeuw die haar uit haar verlamde toestand rukte. De man, haar vader Winston, begon tegen haar te schreeuwen. “WAT IS ER IN HEMELSNAAM MIS MET JOU?!” “Ben je helemaal gek geworden?” schreeuwde hij.
Natalie knipperde verward met haar ogen. Wat? Was dit de manier waarop hij haar begroette? Wat was er aan de hand? Natalie stond met haar voeten op de grond. Dit kon niet waar zijn. Het moet een droom zijn… Maar hij bleef schreeuwen. “ZIE JE NIET DAT HIER IEMAND ZIT?” ging hij verder. Hij zag er echt boos uit. Maar hoe kon dat? Hij zou niet boos op haar moeten zijn. Hij had nog nooit zo zijn stem verheven. Dit kon haar vader niet zijn!