Maar na maanden zoeken in de oceaan werd de zoektocht uiteindelijk afgeblazen. Natalie had geen andere keuze dan een begrafenis te houden zonder lichaam om te begraven. Het definitieve karakter verpletterde haar. Geen graf om te bezoeken, geen definitief afscheid – alleen een pijnlijke leegte waar haar vader ooit was.
Natalie nam lang vrij van haar werk terwijl ze zocht naar het lichaam van haar vader. Maar naarmate de maanden veranderden in een heel jaar, realiseerde ze zich dat ze zo niet verder kon. Toen ze zichzelf op een dag in de spiegel bekeek, herkende ze nauwelijks de persoon die terugkeek.