“Nee, nee, nee, dat is het niet,” mompelde Natalie terwijl ze haar medaillon opende. Toen haalde ze er een foto uit en hield die even in haar handen voordat ze eraan toevoegde: “Lijkt hij niet op mijn vader?” Ze wees naar de man in stoel 37A en opende toen haar handen om de foto te onthullen.
Cassandra keek haar vol ongeloof aan. Je kon zien dat ze dacht dat Natalie nog steeds hoop had om haar vader te vinden. Haar mond viel een beetje open en toen zei ze: “Kijk, Natalie, dat is…” Cassandra was nog maar net begonnen met spreken toen ze een blik wierp op de gerimpelde foto in Natalie’s hand.