De anderen knikten, de beslissing was zonder een woord genomen. Ze zouden het welpje redden, ongeacht het risico. Mallory, altijd de voorzichtige, nam het roer weer over en stuurde de boot voorzichtig dichter naar de ijsberg toe.
Terwijl ze door het ijzige doolhof navigeerden, bleven hun ogen naar het kleine figuurtje op het ijs kijken. Toen ze dichterbij kwamen, werd de ijsberg nog afschrikwekkender. De torenhoge muren van ijs staken ver boven het dek van hun boot uit.