Mallory en Jacob wisselden bezorgde blikken uit. “Dat is krankzinnig, Tanner,” zei Mallory, zijn stem doorspekt met bezorgdheid. “Die ijsmuren zijn onstabiel. Eén verkeerde beweging en je belandt in het water, of erger.” Jacob knikte instemmend, zijn uitdrukking gespannen.
Maar Tanner was al in beweging, vistuig en touwen aan het verzamelen, met een vastberaden gezicht. Zijn handen bewogen doelgericht terwijl hij een geïmproviseerde ijsbijl in elkaar zette en de touwen aan een paar stevige vishaken vastbond.