Toen de ochtend eindelijk aanbrak, verspreidde zich een bleek licht over het ijs dat lange schaduwen over het bevroren landschap wierp. Tanner en Iqaluk maakten zich klaar om het weerstation te verlaten, het ijsbeerwelpje nog veilig in Tanners jas genesteld.
Toen ze de rand bereikten, zagen ze hen – Mallory en Jacob – staan met het reddingsteam in hun boten. Mallory was de eerste die hen zag en hij stak zijn arm triomfantelijk omhoog. “Tanner!” riep hij, zijn stem klonk door het ijs.