Het was een rustige ochtend, het soort dat een mens liet denken dat de zee kalm was, dat er niets mis kon gaan. Totdat plotseling een scherpe ruk de boot deed schudden. Jacob was de eerste die de verschuiving opmerkte, een plotselinge rilling die als een elektrische schok door de boot ging.
Tanner, die met de lijnen bezig was, vloekte onder zijn adem en struikelde toen de boot naar één kant schommelde. Mallory’s hoofd schoot omhoog, zijn ogen vernauwend naar het water voor hem. “Rustig, jongens!” Mallory’s stem doorbrak de stijgende spanning, een rots van autoriteit in de chaos.