De man keek haar even aan en Lena dacht dat hij misschien ja zou zeggen, maar dat deed hij helaas niet. “Nee, het spijt me, ik ken…” antwoordde hij.
Lena stamelde als antwoord: “Oh, het spijt me zo. Je ziet er identiek uit als mijn overleden man. Ik weet dat het waarschijnlijk gewoon een onwaarschijnlijk toeval is, maar ik grijp eerlijk gezegd naar verklaringen.”