Mevrouw Garcia glimlachte hartelijk en verzekerde Lena dat ze nooit stoorde. “Ik heb net koekjes gebakken,” zei ze met een vleugje verdriet, “de koekjes waar Gabriel vroeger zo dol op was.”
Lena leefde mee met de pijn van mevrouw Garcia, wetende dat ze nog steeds rouwde om haar zoon. Met moeite schraapte Lena haar keel en haalde diep adem.