Op dat moment voelde Samantha een diepe verbondenheid met de natuur, alsof ze getuige was van de essentie van de communicatie van de natuur. Toen ze in de ogen van de beer keek, zag ze niet zomaar een dier, maar een wezen vol vertrouwen, hoop en een duidelijk gevoel van wanhoop. Het was een blik die de barrières tussen de soorten oversteeg en haar de hand reikte met een urgentie die ze niet kon negeren.