De eerste pagina’s van het dagboek verwelkomden haar met een net, enthousiast handschrift, een levendig verslag van de reis van de reiziger diep in de omarming van het bos. Beschrijvingen van zonsondergangen die de hemel in vuurkleuren schilderden, nachten doorgebracht onder een bladerdak van sterren en de stille gelukzaligheid van het één zijn met de wildernis vloeiden van de pagina’s en legden de eenvoudige maar diepe genoegens van de natuur vast.
De aantekeningen in het dagboek onthulden de fascinatie van de reiziger voor de nachtelijke symfonie van het bos en zijn woorden gaven een levendig beeld van zijn ontzag en nieuwsgierigheid. Hij dacht na over de bronnen van de ontelbare geluiden die de duisternis vulden, een bewijs van zijn diepe waardering voor de wildernis en haar bewoners.