Gevoed door een gevoel van urgentie herlas Samantha de pagina’s van het dagboek, haar ogen speurend naar aanwijzingen die de locatie van de vallen of de laatst bekende verblijfplaats van de welp konden onthullen. De inzet was duidelijk en elk detail was belangrijk in de race tegen de klok.
Elke notitie, elke kaart en haastig gekrabbelde notitie in het dagboek veranderde in Samantha’s ogen in vitale aanwijzingen. Haar vingers bleven hangen op een pagina waarop een grottenstelsel nauwkeurig werd beschreven, een mogelijke schuilplaats of misschien wel de sleutel tot het ontrafelen van de plannen van de reiziger.