Terwijl de dag verstreek en het bos in een gouden gloed veranderde, nam Samantha een moment om na te denken. Ze dacht aan haar eigen familie en de moeite die ze zou doen voor hun veiligheid. Ze dacht aan het moederinstinct dat ze nu in de beer zag en dat hen over de soorten heen verbond in een gedeelde band van bescherming.
Het concept van moederliefde, fel en grenzeloos, resoneerde diep in Samantha terwijl ze nadacht over de acties van de beer. Dit was een natuurkracht die de soorten overstijgt, een oerband die elk levend wezen met elkaar verbond. De vastberadenheid van de beer, zijn beschermende houding, sprak boekdelen over de liefde van een moeder, een liefde zo diep dat ze de kloof tussen het wilde en het menselijke hart kon overbruggen.