Het gedrag van de beer werd steeds oplettender naarmate ze dieper het bos introkken. Periodieke pauzes om de lucht op te snuiven spraken van een acuut bewustzijn, een moederinstinct dat afgestemd is op de kleinste aanwijzing van de aanwezigheid van haar welp.
Het gedrag van de volwassen beer was meer dan een dierlijk instinct; het weerspiegelde Samantha’s eigen urgentie. De zachte grom die af en toe klonk, een zachte maar krachtige herinnering, spoorde haar aan om haar stappen te versnellen. Het was alsof de beer begreep wat er op het spel stond; zijn angst weerspiegelde de kritieke aard van hun reis.