Toen ze de camping weer bereikte, dook Samantha de tent in met een gevoel van wanhoop en vastberadenheid. Ze doorzocht de chaos van kaarten, kleren en verschillende uitrustingsstukken, op zoek naar het gereedschap dat het verschil tussen leven en dood kon betekenen.
De plotselinge kilte van metaal tegen haar vingertoppen bracht een moment van opluchting toen Samantha de draadschaar greep. Maar deze korte adempauze werd verstoord door het geritsel van de bladeren buiten de tent, een sterke herinnering aan het feit dat het bos, ondanks al zijn schoonheid, gevaren en onzekerheden in zich droeg die maar al te reëel waren.