Ze parkeerde bij het begin van het pad en strekte haar benen. De lucht was koel, fris. Het soort lucht dat je wakker deed voelen.
Ze begon te lopen, het gekraak van de bladeren onder haar laarzen hielp haar te aarden. De bomen wiegden zachtjes boven haar, onverschillig voor haar aanwezigheid. Het was precies wat ze nodig had.