De bobcat liep vooruit en glipte met gemak tussen de bomen door. Claire volgde, haar stappen aarzelend, elke stap een beslissing. Elk instinct zei haar om terug te keren, maar ze kon het gevoel niet van zich afschudden dat ze dit moest volhouden.
Haar ademhaling was oppervlakkig, haar hart klopte in haar borstkas. Het spoor was nu verdwenen, verloren achter dicht struikgewas. Als ze omkeerde, kon ze de weg dan nog wel vinden?