De schrijver was gefascineerd door de vreemde geluiden van het donkere bos en de majestueuze wezens die in het hart ervan leefden. Avery merkte dat de schetsen in het dagboek waren veranderd, nu gericht op elanden – maar dit waren geen normale tekeningen, dit waren anatomische schetsen.
De aantekeningen in het dagboek werden gedetailleerder en beschreven het vreemde gedrag van de elanden en hun verontrustende aanwezigheid in het bos. De fascinatie van de schrijver voor deze dieren werd duister, zijn woorden gevuld met een mengeling van verwondering en angst.