Vlakbij lag een andere eland verzwakt, omringd door het gereedschap van zijn ontvoerders. Deze grimmige ontdekking onderstreepte de wreedheid waar Avery bang voor was geweest en markeerde een keerpunt in haar reis. Avery begreep eindelijk de acties van de eland toen ze de benarde toestand van de albino zag.
Elk instinct schreeuwde naar haar om terug te keren, maar ze dwong zichzelf voorwaarts, stap voor stap. De grond onder haar voeten was modderig en net toen ze in beweging kwam, verloor ze haar houvast.