De schrijver was gefascineerd door de vreemde geluiden van het donkere bos en de majestueuze wezens die in het hart ervan leefden. Daniella merkte dat de schetsen in het dagboek waren veranderd, nu gericht op wolven – maar dit waren geen normale tekeningen, dit waren anatomische schetsen.
Naarmate de aantekeningen vorderden, raakte de schrijver geobsedeerd door het vinden van een legendarische witte wolf, die in de donkerste delen van het bos zou leven. Wat begon als een ontdekkingstocht veranderde in een gevaarlijke obsessie, zijn opwinding veranderde in een meedogenloze jacht.