Het gekraak van haar val verbrak de stilte en trok de aandacht van de reiziger als een roofdier dat zwakte bespeurt. Zijn blik viel op haar en ze kon de verschuiving in zijn ogen zien – van verbazing naar een donker, berekenend wantrouwen. Hij wist dat ze daar niet toevallig was.
Zonder aarzelen bukte de reiziger zich en greep een grillige rots van de grond, zijn bedoeling onmiskenbaar. Daniella’s adem stokte in haar keel toen doodsangst haar overspoelde en haar even verlamde.