Het zelfvertrouwen van de reiziger verdampte in een oogwenk en werd vervangen door rauwe terreur toen de realiteit van zijn situatie doordrong. Zonder een woord te zeggen liet hij de steen vallen en draaide hij zich om, terwijl hij in paniek de duisternis in sprintte.
Daniella keek verbijsterd en trillend toe hoe de aanwezigheid van de wolf de open plek vulde. Even was alles stil, het enige geluid waren de vervagende voetstappen van de reiziger. De wolf stond daar, een stille bewaker, zijn ogen ontmoetten die van Daniella voor een vluchtig moment voordat hij zich afwendde.