Toen hij naar buiten stapte, sloeg de kou in als een muur en sloeg de adem uit zijn longen. De wind gierde door de bomen en droeg het angstaanjagende gekraak van bevroren takken met zich mee. Hij verstevigde zijn greep op de hamer en deed de zaklamp aan, waardoor de lichtbundel over de tuin zwaaide.
Zijn adem stokte in de ijzige lucht terwijl hij zich voorzichtig in de richting van het hek bewoog, terwijl zijn ogen naar de schaduwen keken waar iets of iemand misschien toekeek. Eerst zag hij alleen de besneeuwde grond.