De vrouw aan de andere kant van de lijn luisterde geduldig maar zuchtte met spijt. “Het spijt me, meneer Rogers,” zei ze met verontschuldigende stem. “Door de storm kan ons reddingsteam niet weg tot het opklaart. Het is nu gewoon te gevaarlijk.”
Jeremy bedankte haar en zijn hart zakte toen hij ophing. De sneeuw viel sneller, dikker, en de kou beet door alle kieren en spleten van zijn oude huis. Hij wierp een blik naar buiten, naar het berenjong dat nog steeds over zijn verborgen schat gebogen zat.