Toen hij dichterbij kwam, merkte Jeremy dat de houding van de hond minder agressief en meer defensief was. Het gegrom van eerder leek te zijn verschoven naar een laag gejank, een geluid dat duidde op iets anders dan regelrechte vijandigheid.
Het probeerde hem niet te bedreigen, het was iets aan het bewaken. Zijn hartslag versnelde van nieuwsgierigheid. Wat kon het verbergen? Jeremy haalde diep adem en kwam dichterbij, terwijl hij zachtjes sprak om de hond te kalmeren. “Rustig maar… ik ben hier niet om je pijn te doen,” mompelde hij, zijn stem zacht maar vastberaden.