Langzaam, voorzichtig, stapte hij naar voren, gedreven door honger. Hij greep het eerste worstje, kauwde gretig, pauzeerde toen en beoordeelde de situatie. Beetje bij beetje volgde de hond het spoor, zijn bewegingen voorzichtig en weloverwogen.
Jeremy keek met ingehouden adem toe en voelde een mengeling van opluchting en spanning toen de hond elk stukje worst opat. Het dier leek met elke hap brutaler te worden, de lokroep van voedsel overstemde zijn aanvankelijke voorzichtigheid.