Hij staarde uit het raam en zag hoe de eerste sneeuwvlokken begonnen te vallen, eerst licht, maar in een gestaag, weloverwogen tempo. Zijn hart zonk in het zicht. Hij wist dat de storm alleen maar erger zou worden en dat de hond geen schijn van kans zou maken in de bittere kou.
De gedachte dat hij dood zou vriezen knaagde aan hem, waardoor de knoop van angst in zijn borstkas strakker werd. Hij kon het niet zomaar laten gebeuren. Vastbesloten om zich niet door angst te laten leiden, kleedde Jeremy zich weer aan en trok extra lagen aan.