“Dit ijs is heel oud,” zei Sophie terwijl ze met een gehandschoende hand langs het oppervlak ging. “Kijk naar de helderheid, het lijkt wel gletsjerijs. En wat er ook in zit… het is moeilijk te zeggen. Het is vervormd door de vorst en de breking.”
Henry hurkte naast haar, zijn adem vormde wolken in de ijzige lucht. “Het heeft daar in het bos gelegen, wachtend om gevonden te worden. Wat denk je dat het is?” Sophie haalde een kleine scanner uit haar rugzak en begon ermee over het oppervlak te lopen.