Jason luisterde aandachtig, een beetje verrast door de onverwachte mededeling. Hij wendde zich met een zachte glimlach tot Samantha. “Gaat het?” vroeg hij. Ze knikte en haar hand rustte nog even op zijn arm. Opgelucht dat het niet iets vreselijks was, haalde Jason zijn schouders op over de ongewone situatie en liep verder.
Ze hervatten hun wandeling, de opwinding over hun verjaardag kwam snel terug. Vastbesloten om zich op de avond te concentreren, lieten ze de korte onderbreking achter zich en praatten lichtjes toen ze de eetzaal naderden. De kapitein had iedereen verzekerd dat het maar een klein probleem was, dus er was geen reden om de avond te laten bederven.